Dit keer mocht ik te gast zijn bij de Nederlandse Regio Liefdezusters van de H. Carolus Borromeus. Het prachtige klooster ligt in het hart van Maastricht en is het moederhuis van de congregatie van de Liefdezusters. In Maastricht en omgeving ook wel bekend als Zusters Onder de Bogen.
Hier werd ik welkom geheten door de heer Ton Raaijmakers; Kloostermanager en Manager Financiën & Beheer van deze schitterende locatie. Hij vertelde mij de inspirerende geschiedenis van de congregatie. Deze werd in 1837 gesticht door Elisabeth Gruyters. Zij wist duizenden jonge vrouwen in het gehele land te inspireren de ziekenverpleging en zorg voor wezen en onderwijs in te gaan. En zo hebben De Zusters niet alleen aan de wieg gestaan van de ziekenzorg, maar ook bij enkele bekende ziekenhuizen in heel Nederland waaronder het OLV gasthuis in Amsterdam en het Radboud ziekenhuis te Nijmegen.
Op maandag 29 april 2024 kon de congregatie terugkijken op hun inmiddels 187 jarig bestaan. De Liefdezusters doen hun goede werk over de gehele wereld. In Maastricht zetelt ook het Generaal Bestuur bestaand uit 4 Zusters die alle gebieden over de gehele wereld aansturen. De bestuursleden blijven voor een periode van maximaal 6 jaar in het Generaal Bestuur. De heer Raaijmakers en zijn team ondersteunen ook het Generaal Bestuur in financiële zaken, verder stuurt hij samen met 2 andere managementleden de ondersteuningsorganisatie van regio Nederland aan en adviseren zij het bestuur van de Nederlandse Regio bestaande uit 3 zusters.
De congregatie is een Pauselijk congregatie en is evenals de regio autonoom. Sommige congregaties vallen direct onder het Bisdom.
Het Maastrichtse Moederhuis is het enige nog overgebleven huis van de Zusters. Het is hier waar het ooit allemaal begon, en het is hier waar de zusters terugkomen. Ze worden hier welverdiend goed verzorgd tot het einde. Jammer genoeg is de congregatie in afbouw in Nederland en komen er geen nieuwe Zusters meer bij. Er wonen nu nog 25 zusters in het Moederhuis waarvan de gemiddelde leeftijd een respectabele 92 jaar is. Ook wonen er nog 8 zusters met een geboorteland in Azië in het moederhuis. In regio Nederland telt de congregatie nog 37 Zusters. In hoogtijdagen waren dit er zo’n 1600. Dit is anders in landen als met name Vietnam en Tanzania. Daar is de congregatie nog steeds groeiende en het is dan vaak ook een droom van deze zusters om het moederhuis in Maastricht te kunnen bezoeken. De plek waar het ooit allemaal begon.
Ondanks de hoge gemiddelde leeftijd van de zusters en de loyale medewerkers is men zeker niet stil blijven staan. Hoewel de toekomst van het klooster onzeker is en de congregatie in Nederland alleen nog afbouwt heeft men er toch, onder de leiding van het management, voor gekozen om de moderne techniek in te schakelen om de omstandigheden rondom de afbouw zo soepel mogelijk te laten verlopen.
De heer Raaijmakers is zeer te spreken over de hulp, het advies en de ontzorging van Petit .verbindt.. Vooral is hij vol lof over de engineer die hen met een ‘engelengeduld’ en veel deskundigheid begeleid heeft. Ook is hij de systeembeheerder die hen vele jaren vanuit Gelderland(!) begeleid heeft zeer dankbaar voor zijn medewerking in de overdracht van het hele ‘ICT gebeuren’, waar ze zelf zoals hij aangeeft, weinig kaas van hadden gegeten.
Inmiddels zorgt Petit.verbindt.. ervoor dat zowel de toegang tot het pand als de beveiliging, maar ook de telefonische bereikbaarheid vanuit één enkel device centraal geregeld kan worden. Omdat het echt maatwerk betreft van een heel uitgebreid pakket waren er in het begin wel wat ‘kinderziektes’. Meestal betrof dit kleine dingen in de programmering of communicatie hieromtrent. Maar de heer Raaijmakers geeft aan dat deze tot grote tevredenheid door Petit .verbindt.. opgepakt en opgelost zijn. Ze zijn dan ook meer dan tevreden met hun keuze voor ons als leverancier.
Het is voor hen heel belangrijk dat ze één vast aanspreekpunt hebben voor het hele pakket en dat ze het afbouwen van de diverse functies en de vele veranderingen binnen de congregatie in Nederland kunnen opvangen met techniek zodat ze zo goed mogelijk de zorg voor hun Zusters kunnen voortzetten.
De heer Raaijmakers trakteert mij nog op een rondleiding. Zo mag ik genieten van de rust van de prachtige binnentuin en mag ik de schitterende kapel bewonderen. Wát een oase van rust, en dat midden in een drukke stad als Maastricht. Met dankbaarheid dat ik heb mogen luisteren naar zijn inspirerende verhaal, en het genieten van de rondleiding begrijp ik zijn uitspraak helemaal: “Ik heb de mooiste baan van de wereld!!”
Anita van Kruchten